With the efforts of SWV and partner organizations 29 volunteers and coordinators from 6 countries were engaged in "Love and Respect; Preventing Teen Dating Violence" project reaching over 1500 young people to raise awareness and prevent teen dating violence.

"Ambassadors of Love & Respect: Involving Peer Educators in addressing Teen Dating Violence" brochure provides instructions on how to engage volunteers as peer workers in preventive programs.

Research suggests that young people are more likely to hear and personalize messages, and thus to change their attitudes and behaviours, if they believe the messenger is similar to them and faces the same concerns and pressures. Numerous studies have demonstrated the positive influence of their peers on youth's health behaviours, in regards to various aspects, such as relationships, sexuality, violent behaviours, substance use, social exclusion/inclusion etc.

For more information, please visit "Love and Respect" website: www.love-and-respect.org 

 

We are glad to present annual report 2019 of Society Without Violence (SWV).                                                                                                               In the report you will find information on our scope of activities, projects, achievements, local and international partnerships.  

Attachments:
Download this file (SWV 2019 Annual Report.pdf)SWV 2019 Annual Report.pdf[ ]4967 kB

Page 2 of 4

Բռնություն | տեսակներ, հետևանքներ, ընտանեկան բռնություն

Գենդերային կարծրատիպերի և խտրականության արմատացումը կարող է հանգեցնել և նորմալիզացնել այնպիսի արատավոր երևույթներ, ինչպիսին է բռնությունը։

Բռնությունն ակտ է, որի նպատակն է դիմացինին ենթարկեցնել սեփական պահանջներին` գործադրելով ուժ, ստիպողականություն, իշխանություն կամ սպառ նա լիք:

Բռնությունը հարկադրական տարբեր ձևերի կիրառուﬓ է սպառնալիքի կամ գործողության ﬕջոցով:

Տարբերում են բռնության հետևյալ հիﬓական տեսակները.

Ֆիզիկական բռնություն է համարվում հարվածելը (ձեռքով, ոտքով), հրելը, ծեծելը և այլ գործողությունները, որոնք հանգեցնում են ﬖասվածքների և ֆիզիկական ցավի:

Հոգեբանական բռնություն է համարվում վիրավորանքը, ստորացումը, սպառնալիքը և ցանկացած այլ դրսևորուﬓեր, որը հանգեցնում է բացասական հուզական հակազդեցության և հոգեբանական ցավի: Հոգեբանական բռնությունը կարող է շատ ավելի ծանր հետևանքներ ունենալ՝ ի հաﬔմատություն բռնության մյուս տեսակների:

Տնտեսական բռնություն է զբաղմունքի, աշխատանքի ընտրության կառավարումը, աշխատավարձի տնօրինումը, տնային տնտեսության վարման ﬔջ ձայնից զրկումը, ընտանեկան ֆինանսների տնօրինման գաղտնիությունը, գումարից զրկումը:

Սեռական բռնությունը ոտնձգության ձև է՝ սեռական հարաբերությունների և սեռական բնույթի գործողություններ կատարելու հարկադրում՝ զոհի կամքին հակառակ (ներառյալ բռնաբարությունն ու արյունապղծությունը):

Բռնության հետևանքները

Ֆիզիկական հետևանքներ՝ կապտուկ, քերծվածք, կոտրվածք, ներքին օրգանների ﬖասվածքներ, այրվածք և մարﬓական այլ ﬖասվածքներ:

Հոգեբանական հետևանքներ՝ անվստահության, անապահովության զգացում, ցածր ինքնագնահատական, ամոթի զգացում, ﬔղքի զգացում, թերարժեքության զգացում, վախի զգացում, շփման խանգարուﬓեր, ճնշվածություն, ընկճախտ:

Վարքային խնդիրներ` ագրեսիա, անհամարժեք դաժանություն, թմրանյութերի կամ ալկոհոլի չարաշահում, ախորժակի խանգարուﬓեր, քնի խանգարուﬓեր, ﬔկուսացում կամ խնդիրներ ﬕջանձնային հարաբերություններում:

Սեռական խնդիրներ՝ սեռավարակներ, սեռական ցանկության գերակտիվացում, վագինիզմ (հեշտոցի մկանների  ակամա ջղաձիգ կծկում, որի պատճառով անհնարէ դառնում  սեռական ակտը), ֆրիգիդություն (սեռական սառնություն՝ սեռական ﬔրձեցման ժամանակ սեռական բավարարություն ստանալու կնոջ անընդունակություն):

 

Ընտանեկան բռնությունն ընտանիքի ﬕ անդաﬕ գործողությունը կամ անգործությունն է` ուղղված ընտանիքի ﬔկ այլ անդաﬕ դեմ, որը կատարվում է ուժի կամ իշխանության առավելագույն օգտագործմամբ, խախտում է տուժածի իրավունքներն ու ազատությունները, սպառնում է նրա կյանքին և առողջությանը` նրան պատճառելով տառապանք և ﬖաս:

Ընտանեկան բռնությունը տեղի է ունենում մարդկանց ﬕջև, ովքեր մտերիմ հարաբերությունների ﬔջ են և հիﬓականում հուզականորեն և ֆինանսապես կախված են ﬕմյանցից: Ընտանեկան բռնություն կիրառվում է երեխաների, կնոջ/ամուսնու կամ զուգընկերուհու/զուգընկերոջ, տարեցների նկատմամբ: Որպես կանոն, ընտանեկան բռնության երկու կողﬔրն էլ պատահածը թաքցնում, գաղտնի են պահում շրջապատից:

Ընտանեկան բռնության ենթարկված կանանց հետ  իրականացված հետազոտությունները բացահայտել են ﬕ շարք ընդհանրություններ և թույլ տվել եզրակացնել, որ բռնությունն իրականացվում է որոշակի փուլերի հաջորդականությամբ.

Փուլ 1: Լարվածություն, երբ կուտակվում է զայրույթ, ﬕմյանց հանդեպ չհասկացված լինելու զգացողություն:

Փուլ 2: Բռնության գործադրում, երբ կոնկրետ գործողություններ են իրականացվում՝ բղավոց, վիրավորանք, հայհոյանք, ֆիզիկական ուժի կիրառում:

Փուլ 3: Զղջում (հաճախ անվանում են «ﬔղրաﬕս»), երբ սկսվում է ﬔղքի գիտակցման, ներողությունների, նվերների շրջան: Երբ բռնարարը սկսում է ներողություն խնդրել իր արարքների համար, նաև ներկայացնել կատարվածը որպես իր ցանկությունից և վերահսկողությունից դուրս իրողություն:Նշված փուլերը հաջորդում են ﬔկը մյուսին՝ ամբողջացնելով բռնության ցիկլը: Որքան ավելի շատ են ցիկլերը կրկնվում, այնքան բռնությունը դառնում է ավելի հաճախակի և ուժգին: Վերջին փուլի տևողությունը հետզհետե կրճատվում է կամ առհասարակ վերանում:

 

Հարկ է նշել, որ վիճակագրական տվյալների համաձայն՝ կանանց նկատմամբ բռնությունները, ցավոք, աﬔնաշատը տեղի են ունենում ընտանիքում։ Կանայք ավելի շատ են ենթարկվում ծեծի, ֆիզիկական բռնությունների և բռնաբարության ընտանիքի ներսում, քան ընտանիքից դուրս։

Ընտանեկան բռնության՝ խիստ անձնական և ներընտանեկան խնդիր լինելու պատճառն է, որ խոչընդոտում է այդ երևույթի դեմ պայքարին։ Հաճախ երևույթը դիտվում է որպես տան չորս պատի ներսում կատարվող երևույթ, որը վերաբերում է ﬕ այն ընտանիքի անդաﬓերին։ Այնինչ ընտանեկան բռնությունը պետք է դիտարկել որպես հասարակությունում առկա գլոբալ խնդիր և համապետական ﬕջոցներ ձեռնարկել՝ այդ երևույթը նվազեցնելու և կանխարգելելու նպատակով։

Search

Follow us

Coming Events

No events found

© 2001-2016 Society Without Violence. All Rights Reserved.